Η τεχνολογία πίσω από το κάθισμα τουαλέτας MDF (2)

3. Ξηρότητα(κάθισμα τουαλέτας MDF)
Η διαδικασία ξήρανσης της διαδικασίας παραγωγής MDF αποτελείται κυρίως από ξενιστή ξήρανσης, αγωγό ξήρανσης και διαχωριστή κυκλώνα, συσκευή μεταφοράς ινών, σιλό ξηρών ινών κ.λπ. ζεστός αέρας. Η ίνα αιωρείται και μεταφέρεται με ροή αέρα στον αγωγό αέρα. Η ίνα τρέχει στον αγωγό αέρα για 4 ~ 5 δευτερόλεπτα για να εξατμιστεί γρήγορα η υγρασία της ίνας και να φτάσει την απαιτούμενη περιεκτικότητα σε υγρασία (8% ~ 12%).

4. Χύτευση(κάθισμα τουαλέτας MDF)
Η διαμόρφωση οδοστρώματος είναι μια πολύ σημαντική διαδικασία στη διαδικασία παραγωγής MDF. Αυτή η διαδικασία περιλαμβάνει οδόστρωμα πλακών, προφόρτιση, ευθυγράμμιση άκρων, διατομή και άλλα κύρια μέρη. Οι απαιτήσεις για τη διαδικασία του οδοστρώματος είναι: ομοιόμορφη πυκνότητα πλάκας, σταθερότητα, σταθερό πάχος, συνεχής και σταθερός έλεγχος βάρους της πλάκας ανά μονάδα επιφάνειας και ορισμένη συμπαγότητα.

5. Ζεστό πάτημα(κάθισμα τουαλέτας MDF)
Η διαδικασία θερμής συμπίεσης ινοσανίδων μέσης και υψηλής πυκνότητας στην Κίνα είναι διακοπτόμενη διαδικασία θερμής συμπίεσης πολλαπλών στρωμάτων. Διάφοροι παράγοντες διαδικασίας έχουν σημαντικό αντίκτυπο στις ιδιότητες του MDF.

Α: Θερμοκρασία θερμής πίεσης. Η επιλογή της θερμοκρασίας θερμής συμπίεσης καθορίζεται κυρίως από τον τύπο και την απόδοση της πλάκας, τον τύπο της κόλλας και την απόδοση παραγωγής της πρέσας. Η επιλεγμένη θερμοκρασία εξαρτάται κυρίως από τους συνολικούς παράγοντες των πρώτων υλών, τα είδη δέντρων, την περιεκτικότητα σε υγρασία των ινών, την απόδοση της κόλλας, το πάχος της πλάκας, τον χρόνο θέρμανσης, την πίεση και τις συνθήκες εξοπλισμού.

Β: Πίεση θερμής πίεσης. Η πίεση θερμής πίεσης αλλάζει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας θερμής συμπίεσης. Κατά τη συμπίεση, η πίεση αυξάνεται σταδιακά για να καλύψει τις απαιτήσεις πάχους της πλάκας, δηλαδή η πίεση πρέπει να μειωθεί. Η σκλήρυνση της κόλλας, ο σχηματισμός διαφόρων δυνάμεων σύνδεσης μεταξύ των ινών και η εξάτμιση νερού ολοκληρώνονται κυρίως στο τμήμα χαμηλής πίεσης και η πίεση στο τμήμα χαμηλής πίεσης είναι γενικά 0,6 ~ 1,3 mpa.

Γ: Ζεστός χρόνος πίεσης. Ο προσδιορισμός του χρόνου θερμής συμπίεσης σχετίζεται κυρίως με τις ιδιότητες της κόλλας, του χρόνου σκλήρυνσης, της ποιότητας των ινών, της περιεκτικότητας σε υγρασία της πλάκας, του πάχους, της θερμοκρασίας και της πίεσης θερμής συμπίεσης. Ο χρόνος θερμής συμπίεσης εκφράζεται γενικά από τον χρόνο που απαιτείται για πάχος πλάκας 1 mm.

Δ: Περιεκτικότητα σε υγρασία της πλάκας. Στη διαδικασία της θερμής συμπίεσης, ο ρόλος της υγρασίας στην πλάκα είναι να αυξήσει την πλαστικότητα και τη θερμική αγωγιμότητα της ίνας. Επομένως, μια κατάλληλη περιεκτικότητα σε υγρασία μπορεί να εξασφαλίσει την ποιότητα της πλάκας, η οποία γενικά ελέγχεται περίπου στο 10%. Εάν είναι πολύ υψηλή, η κλίση πυκνότητας της επιφάνειας και του στρώματος του πυρήνα θα αυξηθεί και η δύναμη σύνδεσης μεταξύ των ινών του πυρήνα θα είναι κακή. Κατά τη μείωση της πίεσης και την εξάτμιση ατμού, οι υδρατμοί είναι δύσκολο να εξαλειφθούν, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται φυσαλίδες και αποκόλληση στην πλάκα. Εάν είναι πολύ χαμηλή, η επιφάνεια της πλάκας θα είναι μαλακή, Το πάχος της προωριμασμένης στρώσης μειώνει την αντοχή της πλάκας.